Scenariusz przedstawienia Święto Ziemi
(uroczystość połączona ze świętem drzewa i finałem konkursu „Ziemia za 100 lat”)
Opracowanie Maria Lidia Górecka
W scenariuszu wykorzystano teksty własne i teksty z dostępnej literatury.
W przedstawieniu brały udział osoby dorosłe, dzieci ze wszystkich grup były obserwatorami i wykonywały zadania wynikające ze scenariusza.
Scena
zawieszona zielona kotara, zasłaniająca elementy dekoracyjne : Fabrykę z dymiącymi kominami, rzekę z rurą ściekową, polanę leśną.
Przed sceną duże przestrzenne drzewo z ruchomym uśmiechem (po przekręceniu usta smutne)
Osoby:
Krasnal Torfik
Zając
Jeżyk
Łabędź
Jaskółka
Wiewiórka
Dodatkowe akcesoria: kartonowe pojemniki na odpady z zaznaczonymi kolorami
Papiery, kartony, butelki plastikowe, puszki i szkło, nakładki na kominy i na rurę ściekową-filtry,
Napisy czego nie wolno robić w odniesieniu do ziemi, stoły i wcześniej przygotowane elementy makiet –drzewa, domy, stawy kwietniki itd. Drzewo naturalne do posadzenia w ogrodzie przedszkolnym, makiety wykonane przez rodziców na temat Ziemia za 100 lat.
Scena I
Krasnal Torfik:
Krasnal Torfik pięknie się kłania
Mam szereg rzeczy do przekazania.
Dzisiaj to właśnie moi mili,
Święto Ziemi obchodzimy.
Nasza Ziemia to piękna kraina,
Na niej skały, lądy i morza
Wiele tajemnic też w sobie chowa.
Ja mieszkam w tym lesie- wieki całe
I zawsze się czułem tutaj doskonale.
Spójrzcie, tu rośnie drzewo stare
Wokół drzewa jest dużo tlenu, zdrowe też jest powietrze… ( wciąga nosem powietrze)
Powiem wam skrycie, że to drzewo, to drzewo życia.
Ono nam pokazuje
Czy Ziemia jest zdrowa,
Czy choruje.
Zaraz uśmiechem nas obdarzy.
A cóż to, mina smutna, zatroskana?
Czyżby się coś stało?
Biegnę zatem na polanę.
(odsunięta kotara, na polanie zając, jeż)
Krasnal:
Witajcie przyjaciele, drzewo jest smutne, ziemia choruje.
Czy coś o tym wiecie?
Zając:
Nie wiem, co na to powiecie
Ale w naszej leśnej rzece mieszka stwór straszliwy,
Zanieczyścił wodę i zjadł wszystkie ryby.
Jeżyk:
To nie możliwe, co ty pleciesz
Krasnal:
Chodźmy to sprawdzić, chodźmy nad rzekę.
(krasnal ogląda rzekę)
Zając:
Spójrz jeżyku, co się dzieje.
Rzeka bardzo nam mętnieje.
Wszędzie płyną jakieś plamy.
Cóż to znaczyć ma kochany?
Jeżyk:
Powiem szczerze, chociaż oczom swym nie wierzę,
Muszę przyznać, to są ścieki.
Szkoda, szkoda naszej rzeki.
(jeżyk udaje, że nabiera w słoik wodę i pokazuje dzieciom zabrudzoną, wcześniej przygotowaną wodę)
Wszyscy razem:
Brak nam czystej wody, co teraz zrobimy?
Żyć bez niej nie mogą zwierzęta , rośliny!
Krasnal:
To nie żadne stwory, to sprawka człowieka.
Z tej to rury brudna woda ścieka.
Wszyscy:
Nie wiadomo, co nas jeszcze tutaj czeka.
(Pojawiają się ptaki)
Krasnal:
Patrzcie ptaki w kółko fruwają
Krztuszą się, kaszlą, ciągle kichają.
Łabędź:
Dymowe chmury zakryły słońce
Zszarzały domki, zbrzydły ulice,
Sadza opadła na okolicę.
Ptaki:
Któż nam pomoże? Kto poratuje?
Wkrótce fabryka nas tu otruje.
Łabędź:
Z każdą godziną dymu przybywa.
Ja już nie fruwam lecz w dymie pływam.
Jaskółka:
Nie ma co zwlekać,
Czas się pakować i stąd uciekać.
Krasnal:
Zaczekaj musi być na to jakaś rada.
Nie możesz przecież tak swego domu zostawiać.
(Pojawia się wiewiórka, wszyscy przechodzą w stronę lasu)
Wiewiórka:
Słuchajcie, teraz wam opowiem, co widziałam.
Byłam tak zdziwiona, że aż oniemiałam.
(wiewiórka opowiada a wybrane osoby wykonują czynności zawarte w opowiadaniu)
Pod starym drzewem, na wielkim kocu rodzina siedziała i głośnego radia słuchała.
Wokół biegała gromadka dzieci.
Wszędzie rzucali okropne śmieci,
Trawę deptali, mnóstwo gałązek młodych złamali.
Poszli, lecz śmieci po nich zostały.
Woń nieprzyjemna wszędzie panuje
Świeże powietrze szybko zatruje.
(na Sali porozrzucane papierki, połamane gałęzie, butelki)
Zając:
A prawda
Ja także widziałem wielkie samochody,
Które pod lasem wyrzuciły śmieci.
Teraz z tych beczek ciecz się wylewa
Wypala trawę, niszczy drzewa.
(wybrana osoba zza kotary wypycha i rozrzuca papiery, butelki plastikowe i szklane, puszki)
Krasnal:
Szaro, brudno, smutno jest dookoła.
Czy ktoś to wszystko naprawić zdoła…?
(Wszyscy myślą w ciszy, smutni)
Krasnal:
Trzeba Ziemię ratować!
Zwierzęta i ptaki:
Ale jak?
Krasnal:
Szkoda czasu, sami tu nie damy rady.
O pomoc poprosimy przedszkolaków.
(zwraca się do dzieci)
Hej dzieci czy nam pomożecie?
A zatem stwórzmy oddziały
(krasnal kolejno prosi grupy, przydzielając im zadania)
– czy oddział ślimaków, biedronek, motyli i żabek jest gotów do walki ze śmieciami,
zatem sprzątanie zaczynamy
oddział ślimaków-pozbieracie butelki szklane
oddział biedronek kartony i papiery stare
oddział motyli butelki plastikowe
oddział żabek puszki po napojach
(dzieci zbierają przydzielone im śmieci i wkładają do wyznaczonych kartonowych pojemników)
Krasnal:
O już wszystko posprzątane i posegregowane.
Zwierzęta:
A co z rzeką?
Krasnal :
Oczyszczacz na rurę założyć musimy
A wtedy zamiast brudnej znów czystą wodę ujrzymy
(krasnal wraz z wybranym dzieckiem zakłada filtr i pokazuje słoik z czystą wodą)
Ptaki:
A co zrobimy z fabryką?
Krasnal:
Na kominy pochłaniacze założymy
Aby już więcej nie dymiły.
( krasnal z wybranym dzieckiem zakładają tekturowe kaptury)
Krasnal:
Znowu czysto, kolorowo i wesoło jest dookoła
Swobodnie latają ptaki, Radują się zwierzęta,
Nasze drzewo się uśmiecha,
Czyste jest powietrze i czysta jest też rzeka.
Coraz piękniej jest dokoła
Ziemia znowu tętni życiem
Praca naszym przedszkolakom
Poszła znakomicie.
Pięknie za to dziękujemy
I od tej pory każdego z was Ekoludkiem nazywać będziemy.
Wszyscy razem piosenkę o Ekoludku zaśpiewamy, a potem medale rozdamy.
( Po piosence rozdanie medali)
Krasnal:
Brudna woda, nieczyste powietrze
Spaliny, liczne odpady.
Więcej tego nikt nie chce
Nowe trzeba mieć zasady.
Aby teraz i za 100 lat Ziemia piękna i zdrowa była pamiętaj:
(krasnal czyta hasła i podaje je zwierzętom i ptakom)
PAMIĘTAJ
-SZANUJ ZIELEŃ!
-NIE NISZCZ DRZEW I KRZEWÓW!
-ZACHOWAJ CISZĘ W LASACH!
-NIE ZAŚMIECAJ ŚRODOWISKA!
-NIE ZANIECZYSZCZAJ WÓD!
-KOCHAJ PTAKI I ZWIERZĘTA!
-RATUJ NASZĄ PLANETĘ!
Krasnal:
A właśnie jakiś czas temu konkurs w przedszkolu ogłoszono
Ziemia za 100 lat.
Oto nagrodzone prace
(krasnal rozdaje drobne upominki nagrodzonym, następnie omawia prace)
A teraz moi kochani zapraszam do tworzenia makiet Ziemia za 100 lat.
(dzieci w grupach tworzą makiety)
Dzisiejsze spotkanie już się kończy
Abyście zawsze pamiętali o przyrodzie,
Pójdziemy posadzić drzewo w ogrodzie.