Jesienne przygody Krasnala Hałabały

SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA

(Opracowane na podstawie opowiadania L.Krzemienieckiej „ Z przygód Krasnala Hałabały”)
 

Narrator- Był sobie Krasnal Hałabała

                  Mieszkał w lesie, krzywda mu się nie działa.

                 Nosił kasztanowa czapeczke i zimą ,gdy mróz na świecie-   

                  Futerko krecie.

                  Był wesoły , czupurniasty, malutki

                  Mieszkał w dziupli po wiewiórce ,jak to krasnoludki

 

Piosenka Hałabały. (Hałabała spaceruje po scenie, wszyscy aktorzy śpiewają )

Muzyka: Krystyna Kwiatkowska

Słowa: Barbara Kościuszko

1. Ma lat sto .a może więcej ,

     Minę dziarską ,dziarskie ręce

     Brodę wielce okazałą

     Kto to ?

     Krasnal Hałabała!

Ref. Jak dobrze, jak dobrze być krasnalem!

        Choć w dziupli głębokiej mieszkam sam.

        To przecież nie nudzi mi się wcale,

        Bo wszędzie przyjaciół  wielu mam

2. Wiatr mi szumi , a wiatr śpiewa,

     Słońce kości mi ogrzewa,

     A wieczorem kiedy zasnę

     Słucham sobie leśnych baśni.

Ref.  Jak dobrze, jak dobrz…
 

 

Narrator- Pewnego razu, gdy zobaczył, że mchy rudzieją,
a borówki w sierpniowym słońcu czerwienieją,
przypomniał sobie że dawno nie widział przyjaciółki Rudej Kitki,
więc pobiegł jej szukać
 

 

Hałabała- Pójdę do wiewiórki, potańczymy , pośpiewamy- Panią Jesień powitamy.
Ruda Kitko! Ruda Kitko ! Gdzie jesteś?!
 

 

Wiewiórka- Usłyszałam twe wołanie, wiewióreczki lubią taniec.

Umiem skakać , umiem biegać- zna mnie cały las.
Lecz do tańca Hałabało jeszcze mało nas.
 

 

Hałabała- Chodźmy zatem ,tak jak latem do jeżyka nory,

On do zabaw skory.

(Krasnal z wiewiórka Ida w kierunku nory jeża, jeż wychodzi im na przeciw)
 

Narrator- Idą, patrzą a tam na drodze..!

 

      Wszyscy aktorzy śpiewają piosenkę:

       Tup, tup, tup

       Idzie jeż

       Jabłko ma,   ja chce też.
 

 

     Jeż – witajcie kochani- podzielę się jabłkiem z wami
 

      Wiewiórka-To bardzo miło ,ale nam nie o to chodziło!

      Chodź Jeżyku z nami na wspólne tańcowanie do krasnalowej dziupli.
 

      Jeż- To zaprośmy jeszcze niedźwiedzia, on taki smutny pod sosna siedział.
 

 

Narrator- I poszli gdzie niedźwiedź mieszka.

(Hałabała, wiewiórka i jeż idą dookoła Sali, pojawią się ptaszki)
 

 

Wiewiórka- Dzień dobry ptaszki świergaszki!
 

 

Ptaki- Dzień dobry ! Dokąd idziecie?

 

Hałabała- Idziemy do niedźwiedzia, gdzie on jest , czy któryś z was może by wiedział?
 

 

Ptak I- Siedzi na polanie, przy sośnie i mruczy żałośnie!
 

 

Hałabała- Ptaszki świergaszki, czy wy wiecie,
że Jesień zaczyna swe królowanie na świecie?
Możecie powitać ją razem z nami w mjej chacie.
Upiekę placek z borowkami, będzie uczta nad ucztami!
 

 

Ptak I- Dobrze przylecimy!
 

Ptak II- Tańce z wami odprawimy!

Ptak III- Będziemy kukać – fiukać na cały las
 

 Wszystkie ptaki razem- Miło nam zejdzie czas .

     (Ptaki odlatują, chowja się zza drzewo, Hałabała z innymi dochodzi    

     Niedźwiedzia, niedźwiedź śpiewa)

Niedźwiedź- Siedzę sobie sam i na cichutko gram, jak nie przyjdzie  

     Nikt do tańca to zatańczę sam.
 

 

     Jeż- Misiu , wesoło Ciebie witamy, czy chcesz potańczyć z nami?
 

     Hałabała- przyjdź w południe, kiedy słońce świeci cudnie.  

    Będziemy jesień witać!
 

 

     Niedźwiedź – Dobrze! Przyjdę!

     Hałabała- więc jesteśmy umówieni, goście zaproszeni.

     Idę czynić przygotowania do jesiennego świętowania.

 

    (Wszyscy się rozchodzą, Hałabała idzie do swojego domku.
 

 

    Narrator- I poszli na ucztę się szykować.
 

 

    Niedźwiedź – Przed wielkim tańcowaniem zjem sobie drugie

    śniadanie.

    Misiu śpiewa:

    Mniam ,mniam ,mniam

    Łasuch miś

    Miodu zjadł beczkę dziś.
 

 

    Hałabała(w swojej dziupli)- o ile mam teraz pracy, borówek muszę

    nazbierać, miodu od pszczółek wyprosić, Ogieniek w kominku

    rozpalić, placek z borówkami upiec.

 

    Wszyscy śpiewają piosenkę( może być chórek zwierząt)

     „ Chodzi Jesień po lesie” (Na scenie pojawia się na chwilę

    Pani Jesień –spaceruje)

   Narrator- Gdy krasnal skończył przygotowania , zabrał się do gości

   zwoływania. Gwizdnął siedem razy, gdy słońce świeciło cudnie

w  samo południe.

 

(Hałabała gwiżdże i rozgląda się za gośćmi)
 

 

Narrator-stoi i czeka, a tu nie ma nikogo. Ogląda się z gniewem,

A tam ktoś stoi zaa drzewem, peleryna na nim ruda, liściasta.
 

Hałabała– Kto ty jesteś ?
 

 

Jesień– Jestem Jesień z pełnym koszem( prezentuje kosz z darami jesieni)
i nowinę Ci przynoszę:

Niedźwiedź śpi głęboko w gawrze, jeżyk zasnął smacznie także.

Wiewiórkę w dziupli schowałam, ptaki za morze wygnałam.
 

 

Hałabała- a więc na nic moje kłopoty, na nic moje staranie! Uczty szykowanie!
 

 

Narrator- zwraca się do publiczności – A może razem powitamy Panią Jesień?

Wspólne śpiewanie i tańcowanie.